Nadia wilde samen met haar echtgenoot, die chef-kok is, een kwalitatief hoogstaande snackbar openen in Brussel. De opstart van een zaak is op administratief vlak niet eenvoudig. En stedenbouwkundige aspecten kunnen daarenboven ook wel eens voor verrassingen zorgen. Illustratie aan de hand van een concreet voorbeeld....
Begin 2015 kochten Nadia en haar echtgenoot een huis waarvan de gelijkvloers reeds een handelszaak was. Ze wilden er een kwalitatief hoogstaande snackbar/traiteurdienst opstarten en er samen in werken. Bedoeling was om er verse afhaalmaaltijden te maken met voor enkele klanten de mogelijkheid om er de maaltijd ter plaatse te nuttigen. Nadia en haar echtgenoot, een gediplomeerd kok, wilden zich vooral richten op de afhaalmaaltijden. Dat aanbod bestond immers nog niet in hun buurt.
Wijziging van bestemming
In het gekochte pand was voordien al een handelszaak gevestigd. Maar omdat ze in plaats van een gewone winkel een snackbar wilden openen, was een stedenbouwkundige vergunning voor het wijzigen van de bestemming van het pand vereist. Die regelgeving is sowieso van kracht op het hele grondgebied van het Brussels gewest. Doel hiervan is de inplanting van horecazaken te reguleren en een gevarieerd commercieel aanbod in een wijk te kunnen stimuleren.
Zonder het te beseffen, had het echtpaar alvast een groot risico genomen : bij de aankoop van het huis bestond namelijk geen enkele zekerheid of ze de stedenbouwkundige vergunning voor hun snackbar wel zouden verkrijgen. Sterker nog, een aantal gemeenten in het gewest leveren tegenwoordig niet meer zo gemakkelijk een stedenbouwkundige vergunning af voor snackbars omdat er al zo veel van zijn.
Nadia raadpleegt de webpagina van 1819 waar 3 instructieve video's uitleggen hoe je tewerk moet gaan om een stedenbouwkundige vergunning aan te vragen. Hun pand beslaat een oppervlakte van 60 m² op de begane grond en beschikt over een kelder voor de toekomstige keuken.
De nodige stappen
Nadia komt er eerst en vooral achter dat er minstens één toilet aanwezig dient te zijn omdat ze een aantal klanten toch de mogelijkheid bieden om de maaltijd ter plaatse te nuttigen. De volgende verrassing volgt: ze realiseert zich dat de huidige schoorsteen te smal is voor het afvoeren van de dampen van de afzuigkap. Er zal daarom een metalen rookafvoerbuis moeten worden geplaatst aan de achterzijde van het huis. De aanvraag daarvoor dient tegelijk met de aanvraag voor de stedenbouwkundige vergunning voor een "bestemmingswijziging" te worden ingediend.
Waarom is er eigenlijk een stedenbouwkundige vergunning vereist voor de plaatsing van een rookgaskanaal? De Stedenbouwkundige dienst wil hiermee de buren beschermen tegen de geuren en dampen die bij het koken vrijkomen. Daarvoor dienen de rookgaskanalen een stuk hoger geplaatst te worden dan de daklijst van de achtergevel (meestal ongeveer 2 meter).
Om de aanvraag te voltooien, schrijft Nadia ook een toelichting op het project met daarin een beschrijving van de buurt, het gebouw, het productaanbod, het soort klanten, het aantal zitplaatsen, de openingstijden, de leveringen, het afvoersysteem etc. Ze voegt er het huidige grondplan bij (d.w.z. het grondplan van de vorige winkel) en het voorgestelde grondplan dwz. de tekening van de toekomstige snackbar. Enkele foto's van de binnen- en buitenkant die onmisbaar zijn voor een goed begrip van het project, maken de aanvraag compleet.
Gezien de toekomstige snackbar klanten ter plaatse zal ontvangen en het vloeroppervlak meer dan 50 m² zal bedragen, is een advies van de DBDMH (brandweer) vereist. De brandweer bekijkt de beschrijving van het project (de toelichting) en de plannen van de snackbar. Na het advies van de brandweer, worden de plannen voorzien van een stempel. Dat advies heeft Nadia toegevoegd bij de aanvraag voor de stedenbouwkundige vergunning.
Nadia diende daarnaast ook aan te tonen dat zij en haar man daadwerkelijk de eigenaars van het huis zijn (eigendomsbewijs). Dat eigendomsbewijs kan bij het registratiekantoor worden verkregen.
Het voltooien van de aanvraag heeft bijna twee maanden geduurd, en de volledige aanvraag is eind juli 2015 bij de Brusselse gemeente ingediend.
Wat na de vergunning ?
Na 9 maanden wachten kregen Nadia en haar echtgenoot hun stedenbouwkundige vergunning (april 2016). Ondertussen hebben ze de offerte voor de plaatsing van het afvoerkanaal ontvangen (ca. € 4000) en hebben ze informatie ingewonnen over de aan te schaffen materialen, de kosten etc.
Na het verkrijgen van de stedenbouwkundige vergunning, bestaat de volgende stap uit het aanvragen van een horecavergunning bij de gemeente. De aanvraag voor die vergunning verliep sneller dan de aanvraag voor de stedenbouwkundige vergunning (ongeveer 3 weken).
Daarna moesten ze een aanvraag indienen bij het FAVV en alle andere formaliteiten vervullen die gepaard gaan met de opstart van een zaak (en die het onderwerp zullen volgen van een bijkomend artikel binnenkort).
Kortom, Nadia en haar echtgenoot kwamen enkele verrassingen tegen op hun parcours maar konden zich goed uit de slag trekken met de hulp van enkele Brusselse organisaties...
Bij wie kon Nadia terecht?
Nadia is naar de stedenbouwkundige dienst getrokken van de gemeente om daar alvast advies te krijgen over de te volgen formaliteiten.
- Nadia heeft bij Brufotec vzw advies ingewonnen over het rookgaskanaal, ze hebben haar geadviseerd over de afmetingen en de materialen.
- Nadia heeft haar eigendomsbewijs verkregen bij het registratiekantoor van de FOD Financiën (Regentschapsstraat 54 in Brussel in 1000 (08:00-12:00).
- De DBDMH bevindt zich op de Helihavenlaan 11-15, 1000 in Brussel. Het formulier dat dient te worden ingevuld en informatie over de bij te voegen bijlagen
- De stedenbouwkundige dienst van de gemeenten
